Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής στη συζήτηση του σχεδίου νόμου του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη «Ρυθμίσεις σωφρονιστικής νομοθεσίας»

Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

 

Το παρόν σχέδιο νόμου αποτελεί μια απτή απόδειξη ότι οι μεταρρυθμίσεις που υποσχέθηκε ο Κυριάκος Μητσοτάκης προχωρούν απρόσκοπτα, ανεξάρτητα από τις αντικειμενικές δυσκολίες των πολλαπλών κρίσεων που αντιμετωπίζει η χώρα μας.

 

Το παρόν νομοθέτημα, λοιπόν, αναλαμβάνει να συγκεντρώσει σε ένα ενιαίο κείμενο διατάξεις οι οποίες:

 

Αναμορφώνουν το ταλαιπωρημένο σωφρονιστικό σύστημα της χώρας και το προσαρμόζουν στις σύγχρονες απαιτήσεις, με γνώμονα τη δημόσια ασφάλεια, το σεβασμό των δικαιωμάτων των κρατουμένων, καθώς και την ποιοτικότερη και αποτελεσματικότερη λειτουργία των υπηρεσιών.

Απλοποιούν διοικητικές διαδικασίες, με σκοπό την αποτελεσματικότερη λειτουργία επιμέρους υπηρεσιών του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη.

 

Εξορθολογίζουν την τοποθέτηση προσωπικού τόσο νεοσύστατων όσο και ήδη υφιστάμενων δομών του Υπουργείου Προστασίας του Πολίτη, της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής και της Γενικής Γραμματείας Πολιτικής Προστασίας.

 

Αναβαθμίζουν τις υπηρεσίες της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής και θεσμοθετεί ένα σύγχρονο νομικό πλαίσιο που θα διέπει τη δράση της.

 

Θεσμοθετούν τη λειτουργία του Σώματος Επιθεώρησης και Ελέγχου των Καταστημάτων Κράτησης για τη διαπίστωση των συνθηκών κράτησης, της ευταξίας και της τήρησης των μέτρων ασφάλειας.

 

Συστήνουν τη Διεύθυνση Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης για την επιχειρησιακή εφαρμογή των πολιτικών ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, τη συνεργασία με συναρμόδιες υπηρεσίες και φορείς για το σχεδιασμό, την υλοποίηση και αξιοποίηση υποδομών και δέκα υπηρεσιών πληροφορικής και την παροχή τεχνικής υποστήριξης για την κάλυψη των μηχανογραφικών αναγκών της Γενικής Γραμματείας Αντεγκληματικής Πολιτικής.

 

Ενισχύουν το Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας Απασχολούμενων στα Σώματα Ασφαλείας (ΤΕΑΠΑΣΑ), με την υπαγωγή του κλάδου επικουρικής ασφάλισης αυτού στο Ενιαίο Ταμείο Επικουρικής Ασφάλισης και Πρόνοιας (ΕΤΕΑΕΠ).

 

Επικαιροποιούν το σύστημα μεταγωγών και με αυτό τον τρόπο αποκαθιστά το περί δικαίου αίσθημα και την ηθική, νομική και δημοκρατική τάξη.

 

Επιτρέψτε μου να σταθώ λίγο σε αυτό.

 

Το άρθρο 3 ρητά απαγορεύει τη μεταγωγή σε αγροτικές φυλακές και στην Κεντρική Αποθήκη Υλικού Φυλακών (ΚΑΥΦ) σε όσους κρατούμενους έχουν καταδικασθεί για εγκλήματα τρομοκρατίας.

 

Και με αυτό τον τρόπο έρχεται να τροποποιήσει διάταξη του 2015 που επέτρεπε τη μεταγωγή βαρυποινιτών ακόμη και τρομοκρατών σε αγροτικές φυλακές, όπου επικρατούν συνθήκες πιο «ανοιχτής» διαβίωσης με σαφώς καλύτερους όρους.

 

Κακά μαντάτα λοιπόν για τον αρχιτρομοκράτη Κουφοντίνα αλλά και για εκείνους που τον Αύγουστο του 2018 φρόντισαν να δώσουν «βυσματική» - που λένε και στο στρατό - μετάθεση στα μουλωχτά.

 

Μετάθεση που δόθηκε, να σας θυμίσω εγώ σε ποιόν. Στον άνθρωπο που έχει αναλάβει την πολιτική ευθύνη για τη δράση της τρομοκρατικής οργάνωσης, έχει καταδικαστεί σε 11 φορές ισόβια για 200 αδικήματα σε 84 ενέργειες, μεταξύ των οποίων 11 δολοφονίες και ουδέποτε έχει δείξει το παραμικρό ψήγμα μεταμέλειας.

 

Μετάθεση από μια φυλακή υψίστης ασφαλείας σε μια - όπως ονομάζεται – «ανοιχτή» αγροτική φυλακή με τη δυνατότητα μείωσης της καταδικαστικής τους ποινής. Εκεί όπου η κάθε ημέρα έκτισης της ποινής προσμετράται για δύο. Εκεί όπου οι κρατούμενοι δίνουν το «παρών» σε προσκλητήριο κρατουμένων κάθε απόγευμα και το λόγο της τιμής τους πως δεν θα αποδράσουν.

 

Όχι, δεν ανησυχούμε μήπως μειωθεί τόσο πολύ η ποινή του ώστε να αφεθεί ελεύθερος. Αυτό άλλωστε το είχαν φροντίσει οι ίδιοι με τις σκανδαλώδεις άδειες που του έδιναν για να κάνει βόλτα στο κέντρο της Αθήνας στους ίδιους δρόμους που σκόρπιζε το θάνατο.

 

Με αυτό λοιπόν το άρθρο τελειώνουν τα χάδια και αρχίζει η δικαιοσύνη.

 

Σταματάνε τα ρουσφέτια σε τρομοκράτες και επανέρχεται η σωφρονιστική τάξη.

 

Λυπάμαι που πρέπει να σας θυμίσω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι του ΣΥΡΙΖΑ, ότι η βία δεν έχει ιδεολογία. Είναι βία.

 

Η τρομοκρατία δεν είναι καλή όταν έχει αριστερό ιδεολογικό υπόβαθρο. Είναι τρομοκρατία.

Και εμείς την καταδικάζουμε κάθετα, απερίφραστα και στον απόλυτο βαθμό.

 

Γιατί απευθύνομαι σε εσάς;

 

Διότι πολύ απλά εσείς δεν μπορείτε να κάνετε το ίδιο.

 

Αντιδράσατε ποτέ όταν η υποψήφια ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Μάνια Μπαρζέφσκι, αποκαλούσε τους δολοφόνους της 17Ν, «πολιτικούς κρατουμένους»;

 

Όταν στελέχη του Σύριζα κατέθεταν σαν μάρτυρες υπεράσπισης στη δίκη της 17Ν;

 

Όταν το στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ Νίκος Γιαννόπουλος, παρουσίαζε το βιβλίο του Κουφοντίνα σε ειδική εκδήλωση στη Νομική Αθηνών και τον υποδεχόταν όταν έβγαινε με τις κατάπτυστες άδειες του νόμου Παρασκευόπουλου;

 

Όταν η τότε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Βάσω Λέβα, επισκεπτόταν στο νοσοκομείο τον Κουφοντίνα για να τον διαβεβαιώσει ότι η Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ θα καταργούσε τις φυλακές τύπου Γ, θα βελτίωνε τις συνθήκες κράτησης των κρατουμένων δολοφόνων της 17Ν και θα φρόντιζε ώστε να τους παραχωρούνται περισσότερες άδειες; Κάτι που τηρήθηκε στο ακέραιο!

 

Όταν ο πρώην Υπουργός Αναπληρωτής Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης, αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη της πρώτης Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, Γιάννης Πανούσης, αποχωρούσε καταγγέλλοντας  δυο βουλευτές τότε του ΣΥΡΙΖΑ καθώς και τον Πανό Λάμπρου, ως «φιλικά προσκείμενους σε τρομοκράτες»; Επίσης, στις 15 Νοεμβρίου 2015, σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Καθημερινή», έλεγε ότι «όταν γίνονταν συλλήψεις, δεχόμουν τηλεφωνήματα "να αφήσω τα παιδιά"»!

 

Όταν ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ Μάκης Μπαλαούρας, περιέγραφε τη 17Ν, ως «μια οργάνωση που είχε ένα ιδεώδες υπέρ του ανθρώπου;

 

Όταν η υποψήφια ευρωβουλευτής Μυρσίνη Λοΐζου αναρτούσε ότι τα θύματα της 17Ν θα έπρεπε να σηκωθούν και να μας ζητήσουν συγγνώμη;

 

Λυπάμαι, αλλά όχι. Τουλάχιστον, όχι πειστικά.

 

Για εμάς η δικαιοσύνη αποτελεί τον πυρήνα της κοινωνικής οργάνωσης και λειτουργίας. Τόσο με τη νομική έννοια του όρου όσο και με την καθημερινή. Και αυτό που γίνεται σήμερα είναι πραγματική απονομή δικαιοσύνης.

 

Ίσως να αδικώ τις υπόλοιπες πρόνοιες του παρόντος σχεδίου νόμου αλλά αποδίδεται δικαιοσύνη γιατί ο Κουφοντίνας γυρίζει στον Κορυδαλλό, όπως του πρέπει, ενώ κανένα από τα θύματά του δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Και ταυτόχρονα  συγγενείς τους είναι καταδικασμένοι να ζουν με το κενό της απώλειας στο διηνεκές.

 

Σας ευχαριστώ.