Συνέντευξη στην εφημερίδα «ΔΙΚΕΦΑΛΟΣ» και το δημοσιογράφο κ. Σταμάτη Βούλγαρη

Η ΑΕΚ από όσο γνωρίζω μπήκε από πολύ μικρή ηλικία στο αίμα σας. Πως συνέβη αυτό;

 

Όταν έχεις καταγωγή από τη Σεβάστεια της Μικράς Ασίας, δεν μπορεί να είσαι κάτι άλλο εκτός από ΑΕΚ. Ήταν θα έλεγα νομοτελειακό. Αλλά υπάρχει και μια ακόμη μεγάλη αγάπη. Αυτή της ποδοσφαιρικής ομάδας της ιδιαίτερης πατρίδας μου. Του Α.Ο. Καβάλα, που πιστεύω σύντομα να έχω τη δυνατότητα να παρακολουθώ μαζί με την ΑΕΚ στην Super League.

 

Παρακολουθείτε την ομάδα; Πηγαίνατε στο γήπεδο (αν και τώρα λόγω Covid κατανοώ ότι είναι δύσκολο);

 

Παρακολουθώ ανελλιπώς την ομάδα τόσο όταν είναι στα «πάνω» της όσο και όταν δεν αποδίδει όσο καλά θα θέλαμε. Είναι η μεγάλη και παντοτινή αγάπη, ένα μέρος από τη ζωή μου και βρίσκομαι δίπλα της διαρκώς. Παλαιότερα, είχα τη δυνατότητα να μπορώ να πηγαίνω πιο τακτικά στο γήπεδο, τα τελευταία χρόνια όμως αυτή η απόλαυση έχει περιοριστεί λόγω φόρτου εργασίας. Βλέπετε, ως Βουλευτής Π.Ε. Καβάλας, περνώ πολύ χρόνο της ζωής μου εκεί, ασχολούμενος με τα προβλήματα της τοπικής κοινωνίας. Βέβαια φροντίζω να ενημερώνομαι καθημερινά για τις αθλητικές εξελίξεις και τα νέα της ΑΕΚ μας.

 

Αγαπημένος ποδοσφαιριστής; Προπονητής;

 

Η ΑΕΚ στην μεγάλη της ιστορία είχε την τύχη να φορέσουν τη φανέλα της μεγάλες μορφές του ελληνικού ποδοσφαίρου. Η ερώτησή σας όπως καταλαβαίνετε έχει μεγάλο βαθμό δυσκολίας. Και σίγουρα αδικίας στην απάντησή μου. Παρ’ όλα αυτά θα επιχειρήσω να το κάνω. Θωμάς Μαύρος και Λάκης Νικολάου από τους Έλληνες και Ρέφικ Σαμπανάτζοβιτς και Τόνι Σαβέφσκι από τους ξένους. Από τη σημερινή ομάδα νομίζω ότι ο Πέτρος Μάνταλος ξεχωρίζει και είμαι χαρούμενος που ανανέωσε το συμβόλαιό του μέχρι το 2024. Όσον αφορά τους προπονητές, ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου έχουν ο Ντούσαν Μπάγεβιτς και ο Μανόλο Χιμένεθ, παρά τις πίκρες που μας … κέρασαν κατά καιρούς, ενώ θεωρώ ότι εξαιρετική επιλογή είναι και αυτή του νέου «μαέστρου», Βλάνταν Μιλόγεβιτς. Έχει δώσει δείγματα σοβαρού προπονητή, γνώστη του αντικειμένου και με καλή «χημεία» με τους ποδοσφαιριστές, όποια ομάδα και αν προπόνησε κατά το παρελθόν. Είμαι αισιόδοξος ότι θα βοηθήσει και θα ανεβάσει την ΑΕΚ μας ένα σκαλί παραπάνω.

 

Τι πήγε λάθος για εσάς τη χρονιά που τελείωσε;

 

Η χρονιά που πέρασε είναι από αυτές που δεν θα θέλουμε να θυμόμαστε. Το ερώτημα θα έπρεπε να είναι «πήγε τελικά κάτι σωστά» την περσινή περίοδο; Η απάντηση είναι όχι. Ωστόσο, επειδή δεν μου αρέσει να κλαίω πάνω από το χυμένο γάλα, είμαι αισιόδοξος ότι δεν θα ζήσουμε ξανά τέτοια χρονιά. Και ο σχεδιασμός της ομάδας μας για τα επόμενα χρόνια μας κάνει να αισιοδοξούμε ότι τα καλύτερα είναι μπροστά μας.    

 

Η γνώμη σας για τον Δημήτρη Μελισσανίδη;

 

Είναι ένας από τους πιο πετυχημένους επιχειρηματίες και ποδοσφαιρικούς παράγοντες που έχει περάσει από τα ελληνικά γήπεδα. Τα … διαπιστευτήριά του είναι γνωστά σε όλους από τη μακρά θητεία του και έχω την αίσθηση ότι έχει πολλά ακόμα να δώσει. Ένας από τους πιο βασικούς λόγους που θα μείνει στην ιστορία είναι ότι, επί εποχής του, αποφασίστηκε, σχεδιάστηκε, κατασκευάστηκε και θα εγκαινιαστεί το νέο γήπεδο της ΑΕΚ, η «Αγιά Σοφιά». Μια εξέλιξη συγκλονιστική για όλους τους φίλους της ομάδας. Με τον κ. Μελισσανίδη, βέβαια, πέρα από τον χρωματικό ομοϊδεατισμό που μας ενώνει, να σας πω ότι μας φέρνει κοντά και το ζήτημα της ρίζας μας, της κοινής μας καταγωγής, το ποντιακό στοιχείο, το οποίο ρέει άφθονο στις φλέβες και των δύο.

 

Η παρακαταθήκη που θα αφήσει ο κ. Μελισσανίδης με το γήπεδο είναι τεράστια. Και αυτή η παρακαταθήκη δεν αφορά μόνο την ΑΕΚ, αλλά την πατρίδα μας και φυσικά τον ποντιακό Ελληνισμό. Άλλωστε, η αξία και η δύναμη της ΑΕΚ, δεν μετριέται μόνο με τους τίτλους και τις επιτυχίες εντός γηπέδων, αλλά κυρίως με όσα συμβολίζει και πρεσβεύει για τους πιστούς της. Ακόμα και εκείνος που δεν συνδέεται με τον προσφυγικό Ελληνισμό, τις μνήμες των αλύτρωτων πατρίδων, τη μεγάλη Ελλάδα, αντιλαμβάνεται πως η ΑΕΚ σημαίνει πολύ περισσότερα από κάθε άλλο αθλητικό σωματείο της χώρας μας.

 

Όλα τα παραπάνω θα μπορούσα να τα συνοψίσω με τα λόγια του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου πριν 17 χρόνια. «Η ΑΕΚ είναι κυρίως ιδέα και οι ιδέες δεν πεθαίνουν. Ζουν, εμπνέουν, ενθουσιάζουν, χαρίζουν χαρά», είχε πει τότε στην Κωνσταντινούπολη με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 80 χρόνων από την ίδρυσή της.

  

Περπατάμε στην «Αγιά Σοφιά». Έχετε ζήσει και το «Νίκος Γκούμας». Μπορείτε να μου περιγράψετε συναισθήματα;

 

Σοκ και δέος. Ρίγη συγκίνησης και ανείπωτη χαρά. Περηφάνια και ευλογία. Ό,τι και να πω, τα συναισθήματα αυτά δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια. Οι πόθοι και οι προσδοκίες δεκαετιών έρχονται επιτέλους να λάβουν «σάρκα και οστά». Το όνειρο κάθε ΑΕΚτζή γίνεται πια πραγματικότητα. Σίγουρα στους πιο παλιούς μας ξυπνούν αναμνήσεις από όλα όσα περάσαμε στο «Νίκος Γκούμας» και μας κάνει αισιόδοξους ότι τα καλύτερα βρίσκονται μπροστά μας. Μόνο αν κάποιος έρθει από κοντά μπορεί να καταλάβει τι εννοώ.

 

Είναι αυτό το έργο παρακαταθήκη για το μέλλον; Πιστεύετε ότι θα αλλάξει η ιστορία της ομάδας;

 

Βέβαια. Ομάδα χωρίς γήπεδο, είναι ομάδα χωρίς χαρακτήρα και χωρίς μέλλον. Και η Ένωση έχει και χαρακτήρα και μέλλον. Η ιστορία της ομάδας θα συνεχίσει να γράφεται με χρυσά γράμματα, αλλά με πολύ καλύτερες συνθήκες και προϋποθέσεις. Από τη στιγμή που αποκτά πλέον στέγη – κόσμημα, το βασικότερο πρόβλημά της θεωρώ ότι έχει λυθεί. Από εδώ και πέρα μπορούμε απρόσκοπτα να δούμε την πορεία μας, με οργάνωση, βούληση, αποφασιστικότητα και φυσικά τους κατάλληλους ανθρώπους στις κατάλληλες θέσεις.

 

Πλέον βρισκόμαστε σε μία εποχή όπου δεν επιτρέπεται η μετακίνηση οπαδών. Θα θέλατε να δείτε εδώ οπαδούς αντιπάλων ομάδων ή θα θέλατε να βλέπετε μόνο κιτρινόμαυρα κασκόλ;

 

Νομίζω ότι όλοι οι υγιώς σκεπτόμενοι φίλαθλοι θλίβονται με την εικόνα των τελευταίων χρόνων στα γήπεδα, όπου παρίστανται μόνο οι φίλοι των γηπεδούχων ομάδων. Το ποδόσφαιρο και ο αθλητισμός είναι χαρά και πρέπει να το απολαμβάνουν όλοι από κοινού. Είναι τελείως διαφορετικό το κλίμα σε ένα γήπεδο που βρίσκονται οπαδοί και των δύο ομάδων από αυτό με τους φιλάθλους μόνο της μίας. Και φυσικά δεν μιλάμε για ακραία στοιχεία και χούλιγκαν, που δεν έχουν καμία σχέση με τον πραγματικό αθλητισμό - ούτε φυσικά με την ΑΕΚ και το νέο της γήπεδο. Οφείλουμε όλοι μαζί να συνεργαστούμε γι’ αυτό και να μην επιτρέψουμε σε κανέναν να βάψει με μελανά χρώματα την «Αγιά Σοφιά» και την μακρά ιστορία της ομάδας μας. 

 

Πόσο σημαντική θεωρείται ότι είναι η κατασκευή του Μουσείου της ΑΕΚ και του Προσφυγικού Ελληνισμού;

 

Η ποντιακή καταγωγή μου, για την οποία σας μίλησα προηγουμένως, μου προκαλεί ακόμα πιο έντονα συναισθήματα γι’ αυτή την εξέλιξη. Η ιδέα αυτή που λέγεται «ΑΕΚ» είναι απόλυτα συνυφασμένη με την προσφυγιά, με τον πόνο, με την αδικία. Δεν ξεχνάμε ποτέ τους προγόνους μας, οι οποίοι, ως πρόσφυγες, εκδιώχθηκαν βίαια από τις πατρίδες της Ανατολής, αναγκάστηκαν να αποχωριστούν τις εστίες τους όπου μεγαλούργησαν επί πολλούς αιώνες και ήρθαν στην μητέρα Ελλάδα. Τους τιμούμε ευλαβικά. Η κατασκευή του Μουσείου είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής γι’ αυτούς που χάθηκαν τόσο άδικα, αλλά και γι’ αυτούς που άντεξαν και μετέφεραν τον πολιτισμό και όλο τους το «είναι». Πρόκειται για μια εξαιρετική πρωτοβουλία. Συγχαρητήρια στους εμπνευστές της.