Ομιλία στην Ολομέλεια της Βουλής, επί του κατατεθέντος πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής με θέμα: «για τη διερεύνηση του εγκλήματος των Τεμπών και όλων των πτυχών που σχετίζονται με αυτό»

Ευχαριστώ κύριε Πρόεδρε.

 

Κύριε Υπουργέ.

 

Κυρίες και Κύριοι συνάδελφοι.

 

Είναι η δυσκολότερη ομιλία αυτή που ξεκινώ ενώπιόν σας, καθώς αφορά την ανείπωτη εθνική τραγωδία των Τεμπών.

 

Ένα γεγονός που μας συντάραξε όλους και δημιούργησε ένα δικαιολογημένο αίσθημα οργής και αγανάκτησης στην ελληνική κοινωνία.

 

Η χώρα βυθίστηκε στο πένθος και οι εφιαλτικές εκείνες στιγμές εξακολουθούν να συγκλονίζουν όλους μας. Ευθύνη μας, να χυθεί άπλετο φως, προκειμένου να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν οι ένοχοι, αλλά και να αναληφθούν πρωτοβουλίες για να μην επαναληφθεί ξανά ποτέ κάτι τέτοιο.

 

Το σύνολο των πτυχών της υπόθεσης διερευνάται με κάθε λεπτομέρεια από τη Δικαιοσύνη. Φαντάζομαι ότι θα συμφωνούμε όλοι εδώ μέσα για τον ανεξάρτητο ρόλο της και για την απόλυτη εμπιστοσύνη που της έχουμε. Είναι αυτή που θα καταδείξει - όπως όλα δείχνουν πολύ σύντομα - την αλήθεια.  

 

Από εκεί και πέρα, η Εξεταστική Επιτροπή, τη σύσταση της οποίας πρότεινε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδος και η Νέα Δημοκρατία συμφώνησε αμέσως, όλους αυτούς τους μήνες διερεύνησε με τον πιο λεπτομερή τρόπο τις συνθήκες της τραγωδίας, εξέτασε τις χρόνιες παθογένειες του σιδηροδρόμου, καθώς και 39 μάρτυρες, περισσότερους από κάθε άλλη αντίστοιχη διαδικασία.

 

Το κύριο συμπέρασμα που προκύπτει, είναι ότι τη βραδιά του δυστυχήματος, ο Γενικός Κανονισμός Κινήσεως, ο Κ.Ο.Κ. του σιδηροδρόμου όπως ονομάζεται, παραβιάστηκε επτά φορές. Εάν είχε τηρηθεί χωρίς εκπτώσεις και αστερίσκους, το δυστύχημα, σύμφωνα με τους μάρτυρες, δεν θα είχε συμβεί.

 

Όσον αφορά την περιβόητη Σύμβαση 717 του 2014 για τα συστήματα σηματοδότησης και τηλεδιοίκησης, παρόλο που θα έπρεπε να ήταν ολοκληρωμένη μέχρι το 2016, είχε υλοποιηθεί μέχρι τον Ιούλιο του 2019, σε ποσοστό μόλις 18%. Μάλιστα μέχρι τότε είχαν χορηγηθεί έξι παρατάσεις από τον αρμόδιο υπουργό της Κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κ. Χρήστο Σπίρτζη, με συνυπευθυνότητα του Ελληνικού Δημοσίου. Η έβδομη παράταση που δόθηκε από την πολιτική ηγεσία της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, κρίθηκε αναγκαία, προκειμένου να ολοκληρωθεί επιτέλους η υλοποίηση της Σύβασης.

 

Κάτι που έγινε τον Σεπτέμβριο του 2023. Κάτι που δεν θα γινόταν αν δεν είχε δοθεί η παράταση.

 

Και για το λόγο αυτό, προφανώς και δεν ισχύουν τα περί ποινικής ευθύνης του κ. Κώστα Καραμανλή, όπως ισχυρίζονται ορισμένοι, λόγω ύπαρξης αιτιώδους συνάφειας μεταξύ ενεργειών ή δήθεν παραλείψεών του κατά την προαναφερόμενη περίοδο και του τραγικού δυστυχήματος.   

 

Ο ίδιος, θυμίζω, ανέλαβε την αντικειμενική πολιτική ευθύνη με την άμεση παραίτησή του την ημέρα του τραγικού συμβάντος.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

 

Στεκόμαστε με σεβασμό απέναντι στις οικογένειες των 57 θυμάτων. Κανείς από εμάς εδώ δεν μπορεί να έρθει στη θέση τους και να αισθανθεί τον πόνο τους.

 

Δυστυχώς, την ίδια ώρα, κάποιοι πολιτικοί και τα κόμματά τους κάνουν πολιτική ακόμα και στις πλάτες συγγενών, ακόμη και στο όνομα θυμάτων και νεκρών.

 

Το λέω γιατί κάποιοι σε αυτή την αίθουσα μίλησαν για ντροπή. Ντροπή, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι της αντιπολίτευσης, είναι η τυμβωρυχία. Ντροπή είναι να επιλέγεις νεκρούς και να κάνεις καριέρα στο όνομα κάποιων εξ αυτών.

 

Έφτασαν κάποιοι στο σημείο να μιλήσουν ακόμα και για δήθεν εσκεμμένο «μπάζωμα» του χώρου της σύγκρουσης των δύο τρένων. «Μπάζωμα» για να αποκρύψουμε τι; Ας είμαστε σοβαροί επιτέλους.

 

Οι επιχειρησιακές κινήσεις που έλαβαν χώρα μετά το δυστύχημα έχουν εξηγηθεί από τον πλέον αρμόδιο υπηρεσιακό παράγοντα.

 

Είναι ενέργειες άμεσα συνδεδεμένες με τα πρωτόκολλα διαχείρισης κρίσεων που ισχύουν και τα οποία ενεργοποιήθηκαν από την πρώτη στιγμή, με μοναδικό γνώμονα την έρευνα, τη διάσωση, την ασφαλή μεταφορά των διασωθέντων στα νοσοκομεία και την ανάσυρση των νεκρών.

 

H απόφαση ελήφθη επί του πεδίου στο πλαίσιο διαχείρισης εν εξελίξει κρίσης.

 

Με απλά λόγια δεν ήταν θέμα εντολών. Ήταν θέμα πρωτοκόλλου. Ήταν θέμα ανθρώπινων ζωών.

 

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι.

 

Ήλπιζα ότι σε ένα τόσο σοβαρό θέμα, θα επικρατούσε σωφροσύνη και λογική. Ότι δεν θα έμπαιναν και πάλι μπροστά μικροκομματικά συμφέροντα. Δυστυχώς ούτε τώρα καταφέρνουμε να συνεννοηθούμε.

 

Εκ μέρους της πλειοψηφίας, θέλω να ελπίζω ότι το πόρισμα στο οποίο καταλήξαμε, θα συμβάλλει στη διαλεύκανση της υπόθεσης, βοηθώντας τη Δικαιοσύνη. Στην αποσαφήνιση των συνθηκών της τραγωδίας και στον εντοπισμό των ενόχων που θα πρέπει να τιμωρηθούν, όπως τους αρμόζει.

 

Το οφείλουμε στις ψυχές των 57 θυμάτων, στις οικογένειές τους, στους 180 τραυματίες, στους εαυτούς μας, στα παιδιά μας.

 

Σας ευχαριστώ πολύ.